Lubię wrześniowe słońce, miękkie, lekkie, przed którym nie uciekasz, a którym się rozkoszujesz.
Daje energię. Szczególnie lubię wrześniowe słońce na południu Europy: piękne pastelowe kolory, zapachy dojrzałych owoców skąpane w promieniach słonecznych i uśmiechające się zachęcająco, cudownie nagrzana woda po letnich upałach, którą można rozkoszować się bez granic.
Wrześniowe słońce uszczęśliwia i jest mi szczególnie bliskie. Wtedy kiedy w Polsce zaczyna się powoli jesień, temperatury przestają być zachęcające, to południe Europy macha do nas i zaprasza do siebie. Zazwyczaj wtedy pakujemy swoje cztery kółka i wyjeżdżamy na wyprawę po złote słońce… Już tęsknię.
Słońce wpływa bardzo pozytywnie na nasz organizm, wyzwala dużą dawkę endorfin, a te powodują, że czujemy się szczęśliwsi i patrzymy na świat z optymizmem. Jeśli tylko możesz, wstań i patrz na wschodzące słońce, witaj nowy dzień z uśmiechem na ustach, puść swoje myśli wolno, niech płyną…
A.